رشد

ساخت وبلاگ
چکیده : ... با عنوان : نکته های مهم برای کسانی که دنبال افزایش قد هستند بخوانید :

چرا بعضی ها کوچولو می مانند؟
دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود یک فرد به اندازه ای که باید یا مد نظر دیگران است رشد نکند. به طور کلی مسایل ژنتیکی اولین ومهم ترین علت کوتاهی قد در کودکان است. در این نوع کوتاهی قد، سرعت رشد كودک در سال طبیعی است و سن استخوانی نسبت به سن تقویمی عقب نیست.

نوع دیگر از کوتاهی قد، تأخیر سرشتی در رشد نامیده می شود که شامل کوکانی است که از سن 2 سالگی، كوتاهی قد دارند. این کودکان سرعت رشدشان در سال تقریبا طبیعی است، اما سن استخوانی آنها عقب‌تر است. بلوغ در این کودکان با تأخیر است، اما در نهایت، بیشتر این كودكان به حد ژنتیكی قد خود می‌رسند.

یادتان باشد بیماری‌هایی مانند سوءتغذیه، كمبود ویتامین D و کمبود كلسیم كه موجب نرمی استخوان می‌‌شود، بیماری سلیاك (ناتوانی در تحمل گلوتن موجود در گندم)، كم‌خونی‌ها، بیماری‌های التهابی دستگاه گوارش، بیماری‌های كلیوی مزمن، نارسایی قلبی، بیماری‌های مزمن ریوی یا كبدی و كم‌كاری تیروئید از عوامل موثر در کوتاهی قد هستند.

همچنین مصرف برخی داروها مانند داروهای كورتونی و اختلالات رشد داخل رحمی نیز ازعلل دیگر كوتاهی قد كودكان هستند.به طور کلی همه ما در 3 مرحله رشد می‌‌کنیم؛ 2 سال اول زندگی 30 تا 35 سانتی‌متر افزایش قد داریم. این رشد سریع قد با افزایش سن كاهش می‌ یابد؛ از2 سالگی به بعد کودكان هر سال 5 تا 7 سانتی‌متر قد می‌‌كشند.

 البته در نزدیكی سنین بلوغ سرعت رشد كمتر خواهد ‌شد. سرانجام در دوره بلوغ یك جهش رشد قدی وجود دارد كه به طور متوسط در پسران 25 تا 30 سانتی‌متر و دختران 20 تا 25 سانتی‌متراست. حداكثر جهش رشد قدی در دختران پیش از شروع عادت ماهیانه و در پسران در مراحل انتهایی‌تر بلوغ است.

به‌ طور معمول در سنین 15 تا 17 سالگی در دختران و 16 تا 18 سالگی در پسران، صفحات رشد(صفحات غضروفی استخوان) بسته می ‌شوند و امكان افزایش قد، پس از آن وجود نخواهد داشت.

پایان بلوغ، پایان رشد قد
اصولا افزایش قد تا قبل از پایان سن رشد انسان صورت می گیرد. عمده رشد قد در خانم ها تا پایان ۱۸ سالگی و در آقایان تا پایان ۲۰ سالگی دیده می شود از این رو هراقدامی که افراد می خواهند برای افزایش رشد قدشان انجام دهند باید قبل از بسته شدن صفحه های رشد استخوان ها و درواقع سن بلوغ درنظر گرفته شود. درحقیقت استخوان سازی تا پایان سنین بلوغ یعنی تا اوایل ۲۰ سالگی ادامه دارد و درنتیجه بیشترین میزان افزایش قد نیز در این دوران اتفاق می افتد. 

انسان در حوالی دوران بلوغ دچار جهش رشد می شود و زمانی که بلوغ او کامل شد دیگر در نزدیکی ۱۸ تا ۲۰ سالگی رشد قد نیز متوقف می شود. بنابراین هر فاکتوری که برای تقویت رشد قد نیاز است باید قبل از این سنین انجام گیرد. همان طور که اشاره کردیم، سن بلوغ برای آقایان و خانم ها متفاوت است و درواقع نهایت انتظاری که از رشد صفحات استخوانی در مورد دختران دشاریم تا ۱۸ سالگی است که رشد قدی آن ها کامل می شود.

 هورمون قدبلندی
آن چیزی که در اصل باعث افزایش قد و رشد طولی می شود، ترشح هورمون رشد است. هورمون رشد در قسمت غده هیپوفیز مغز ترشح می شود و روی رشد استخوان ها تاثیر می گذارد. میزان ترشح این هورمون تحت تاثیر تحریکات عصبی، خواب و بیداری است. فعالیت فیزیکی و خواب مناسب ترشح هورمون رشد را تحت تاثیر قرار می دهد.

 رژیم غذایی علاوه بر تاثیر در هورمون رشد، استخوان ها و بدن را آماده ساخت و ساز و متابولیسم مناسب می کند تا استخوان ها رشد خوبی داشته باشند. کمبود ترشح هورمون رشد به ویژه در دوران کودکی سبب توقف رشد طبیعی افراد و کوتاه قدی آن ها می شود.

گول تبلیغات را نخورید
یادتان باشد تبلیغاتی که از روش های مختلف افزایش قد دیده می شود، صرفا برای فروش محصولات است و تاثیری روی افزایش طول قد افراد بالغ ندارد. البته ممکن است مصرف قرص های کلسیم و منیزیم برای بعضی افراد به عنوان داروهای مکمل برای سلامت استخوان و پیشگیری از پوکی استخوان توصیه شود ولی در رشد آن ها تاثیری نمی گذارد. این قرص ها در صورتی برای افراد بالغ توصیه می شوند که در رژیم غذایی خود به اندازه کافی این مواد را دریافت نکنند.

جراحی های خطرناک
به طور معمول عمل های جراحی برای افزایش قد توصیه نمی شود چون عملی بسیار سنگین و پرعارضه برای افراد است. در روش های جراحی یک شکستگی کنترل شده درناحیه ساق پا و ران ایجاد می کنند و بعد با وسایل خاصی که در پا تعبیه می کنند به تدریج فاصله استخوان ها را زیاد می کنند و بعد با روش های دیگر سعی می کنند تا در آن ناحیه استخوان سازی جدید انجام دهند. چنین روش هایی را برای افرادی که قد کوتاه ولی محدوده نرمال دارند پیشنهاد نمی شود.
 


 اصولا انجام عمل جراحی را برای افرادی توصیه می کنیم که نبود تساوی طول پا دارند یعنی طول یک پا از پای دیگر کوتاه تر است یا به دلیل بیماری خاصی در قد مشکل ایجاد شده باشد این عمل را انجام می دهیم اما اقدام جراحی را برای کسانی که به صورت سرشتی یا به دلیل مشکلات تغذیه قد مناسب ندارند توصیه نمی کنیم.

 باید این نکته را متذکر شویم که اولین عارضه جراحی پاها دوره طولانی مدت نقاهت بعد از انجام عمل است که طی آن فرد باید تحت درمان قرار بگیرد. وسایلی که در پای افراد تعبیه می شود باید حدود یک سال در بدن آن ها قرار گیرد تا در طول این مدت فاصله بین استخوان ها به تدریج با روش های دیگر پر شود.

 اگر عمل جراحی قد با دقت صورت نگیرد به رشته های عصبی بدن آسیب وارد می کند و باعث فلج شدن بعضی از عضلات می شود. درنتیجه همانند یک استخوان شکسته در بدن درد و مشکلات دیگر را به دنبال خواهد داشت. این مسئله را هم اضافه می کنم که رژیم غذایی در بهبود و ترمیم استخوان های شکسته نقش مهمی دارد و به طبع افرادی که عمل جراحی قد انجام می دهند، رژیم غذایی خاصی را خواهند داشت تا به اندازه کافی مواد مقوی برای بازسازی استخوان به بدن شان برسد.

تاثیر کفش ها

کفش های خطرناک

بهتر است پاشنه کفش خانم ها ۲ تا ۳ سانتی متر باشد یعنی اختلاف ارتفاع بین جلو و عقب از پاشنه تا ابتدای انگشتان پا رعایت شود. کفش های لژدار که در قسمت جلویی نیز دارای ارتفاع هستند بهتر از کفش های پاشنه بلند معمولی هستند. پاشنه های بلند موجب دردناک شدن استخوان های کف پا، انگشتان و گاها التهاب کف پا می شوند. استفاده طولانی مدت از کفش های پاشنه بلند گرفتگی و جمع شدن عضلات پشت ساق پا را به همراه خواهد داشت.

 احساس درد و ناراحتی، آسیب و پیچ خوردگی مکرر مچ پا و همچنین آرتروز همگی از پیامدهای پوشیدن کفش های پاشنه دار هستند. این کفش در درازمدت به مفاصل پا آسیب می رساند و درنتیجه ابتلا به آرتروز از عوارض اصلی آن است. توصیه می کنیم تا از کفش های پاشنه بلند برای کوتاه مدت استفاده کنید و از پوشیدن آن در محل کار، خرید یا پیاده روی پرهیز کنید. به جای آن می توانید کفش های اسپرت و راحت را به پا کنید که از آسیب به کمر، افزایش قوس کمر، برهم خوردن تعادل و ابتلا به دیسک کمر جلوگیری کنید.

ویژگی کفش استاندارد
درست است که کفش های لژدار را به جای کفش های پاشنه بلند توصیه کردیم اما یادتان باشد که لژ کفش نیز نباید آنقدر ارتفاع داشته باشد که به کف پا آسیب وارد کند. ارتفاع ۲ تا ۳ سانتی متری با کفش لژدار کمی بلندتر می شود. 

در وسط کفش حتما باید حالت انحنایی تعبیه شده باشد تا نوک پنجه کمی درحالت شیب دار قرار گیرد و راه رفتن آسان تر شود در این صورت فشار کمتری به پا وارد می شود و غیر از این حالت کفش راحت نخواهد بود و آسیب جدی به کف و نوک انگشت وارد می کند.

 کفش مخصوص یعنی کفش استاندارد و طبیعی که اغلب پاشنه پهن دارد. بهتر است پاشنه و سینه کفش شیار داشته باشد که معمولا کفش های استاندارد مردانه این ویژگی را دارند. کفش هایی که سینه آن ها نازک است مناسب نیستند چون نمی توانند از فشارهایی مثل ناصافی زمین و سنگ ریزه جلوگیری کنند. کفش هایی که از جنس پیویا اسفنج فشرده هستند به دلیل سبکی، مقاومت نسبی و انعطاف پذیری، انتخاب مناسبی هستند.

 بهتر است پنجه کفش پهن باشد طوری که فرد بتواند به راحتی انگشتانش را در آن باز و بسته یا خم و راست کند. کفش بنددار بهتر از کفش بدون بند است و پیشنهاد می کنم برای پیاده روی از کفش های بنددار استفاده کنید. کفش های حرفه ای ورزشی مشخصه هایی دارند برای مثال در کف کفش های رانینگ حالت فنری تعبیه شده که مخصوص دویدن است. برای انجام فعالیت های روزانه کفش های والینگ یا پیاده روی بهترین گزینه هستند.

رشد ...
ما را در سایت رشد دنبال می کنید

نویسنده : کاربر بازدید : 187 تاريخ : چهارشنبه 8 اسفند 1397 ساعت: 10:06